در صورتی که به واسطۀ ضرر های وارده نصف سرمایه شرکت
در صورتی که به واسطه ضررهای واردده نصف سرمایه شرکت از بین رفته و یکی از شرکا تقاضا ی انحلال کرده محکمه ادله او راموجه داند و سایر شرکا حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال به او تعلق می گیرد پرداخته و او را از شرکت خارج کنند
این بند از سویی به ماده 141 لایحه اصلاحی قانون تجارت1347 شباهت دارد و از سوی دیگر راه حل متفاوتی از ماده مزبور را برگزیده است . شباهت این دو مقرره از این باب که در هر دو شرکت سهامی و با مسئولیت محدود در صورت از میان رفتن نیمی از سرمایه شرکت انحلال به عنوان راهکار مورد پیش بینی قرار گرفته است . تفاوت دو مقرره که تفاوتی بنیادین هم هست ، آن است که در ماده 141 لایحه یاد شده با از میان رفتن دست کم نیمی از سرمایه شرکت مجمع عمومی فوق العاده به دعوت هیئت مدیره تشکیل گردیده و راجع به ادامه فعالیت شرکت یا پایان کار آن باید اتخاذ تصمیم نماید. چنانچه نظر به ادامه فعالیت شرکت باشد باید سرمایه اسمی شرکت تا میزان موجود کاهش یابد و در غیر این صورت مجمع مزبور بایستی رای به انحلال شرکت بدهد و گرنه هر ذی نفع میتواند انحلال شرکت را از دادگاه بخواهد . درحالی که درمورد شرکت با مسئولیت محدود امکان کاهش سرمایه پیش بینی نگردیده و به جای آن اخراج شریک با پرداخت حقوقی که در صورت انحلال شرکت به وی تعلق می گیرد تجویز شده است . به نظرمیرسد بهتر بوده راه حل ماده 141 لایحه به جای راهکار بالا و یا در کنار آن مقرر می گردید .چرا که با فرض اخراج شریک معترض ظاهرا کسری سرمایه همچنان پا برجا بوده و موجب اشخاص ثالث که به اعتماد وجود سرمایه ثبت و اعلام شده با شرکت وارد معامله می گردند .خواهد شد .
در صورتی که به واسطه ضررهای واردده نصف سرمایه شرکت از بین رفته و یکی از شرکا تقاضا ی انحلال کرده محکمه ادله او راموجه داند و سایر شرکا حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال به او تعلق می گیرد پرداخته و او را از شرکت خارج کنند
این بند از سویی به ماده 141 لایحه اصلاحی قانون تجارت1347 شباهت دارد و از سوی دیگر راه حل متفاوتی از ماده مزبور را برگزیده است . شباهت این دو مقرره از این باب که در هر دو شرکت سهامی و با مسئولیت محدود در صورت از میان رفتن نیمی از سرمایه شرکت انحلال به عنوان راهکار مورد پیش بینی قرار گرفته است . تفاوت دو مقرره که تفاوتی بنیادین هم هست ، آن است که در ماده 141 لایحه یاد شده با از میان رفتن دست کم نیمی از سرمایه شرکت مجمع عمومی فوق العاده به دعوت هیئت مدیره تشکیل گردیده و راجع به ادامه فعالیت شرکت یا پایان کار آن باید اتخاذ تصمیم نماید. چنانچه نظر به ادامه فعالیت شرکت باشد باید سرمایه اسمی شرکت تا میزان موجود کاهش یابد و در غیر این صورت مجمع مزبور بایستی رای به انحلال شرکت بدهد و گرنه هر ذی نفع میتواند انحلال شرکت را از دادگاه بخواهد . درحالی که درمورد شرکت با مسئولیت محدود امکان کاهش سرمایه پیش بینی نگردیده و به جای آن اخراج شریک با پرداخت حقوقی که در صورت انحلال شرکت به وی تعلق می گیرد تجویز شده است . به نظرمیرسد بهتر بوده راه حل ماده 141 لایحه به جای راهکار بالا و یا در کنار آن مقرر می گردید .چرا که با فرض اخراج شریک معترض ظاهرا کسری سرمایه همچنان پا برجا بوده و موجب اشخاص ثالث که به اعتماد وجود سرمایه ثبت و اعلام شده با شرکت وارد معامله می گردند .خواهد شد .
